[ Pobierz całość w formacie PDF ]

sam autor kodu może mieć trudności w jego zrozumieniu, kiedy po jakimś czasie po-
trzebne stanie się wprowadzenie zmian. Wpisywanie komentarzy w najważniejszych
miejscach kodu może okazać się bardzo pomocne dla lepszego zrozumienia kodu i może
uchronić nas przed frustracją oraz stratą czasu.
W języku JavaScript istnieją dwie metody wprowadzania komentarzy w kodzie; po-
zwalają one na dokumentowanie czynności wykonywanych przez kod. Pierwsza me-
toda polega na utworzeniu komentarza będącego pojedynczym wierszem, natomiast
druga umożliwia utworzenie komentarzy składających się z wielu wierszy.
Aby utworzyć komentarz obejmujący pojedynczy wiersz, wystarczy wprowadzić dwa
kolejne ukośniki ( ). Interpreter języka JavaScript zignoruje wszystkie znaki, które
następują po dwóch znakach ukośnika, aż do końca wiersza. Ukośniki zapowiadające
komentarz można umieścić na początku wiersza lub w dowolnym jego miejscu, po frag-
mencie kodu. Oto przykłady zastosowania tego sposobu wprowadzania komentarzy:
Czasami, dla odpowiedniego skomentowania fragmentu kodu, potrzeba więcej niż
tylko jednego wiersza lub nawet dwóch wierszy. Moglibyśmy oczywiście wprowa-
dzać dwa ukośniki na początku każdego wiersza komentarza, ale jest to trochę uciąż-
liwe. W języku JavaScript istnieje inny, nieco mniej kłopotliwy sposób oznaczania
dłuższego komentarza.
RozdzIał 1. f& Podstawy45
Aby rozpocząć komentarz, który obejmuje kilka wierszy, wprowadzamy znak ukośnika,
po którym następuje gwiazdka ( ). W takim przypadku komentarz nie kończy się wraz
z końcem wiersza. Interpreter języka JavaScript traktuje wszystko, co następuje po
tym symbolu jako komentarz, aż do napotkania znaku gwiazdki, po którym występuje
ukośnik ( ). Oto omawiana metoda zaznaczania komentarza:
Sposób ten jest również bardzo użyteczny w sytuacjach, w których występuje potrzeba
czasowego wyłączenia dużego fragmentu kodu. Jest to o wiele łatwiejsze niż wpro-
wadzanie i póz
niejsze usuwanie dwóch ukośników rozpoczynających każdy wiersz.
Należy unikać zagnieżdżania komentarzy. Jeżeli mamy komentarze takie jak nastę-
pujący:
to symbol zamykający drugi komentarz spowoduje zamknięcie również pierwszego
komentarza. Zatem, kiedy interpreter języka JavaScript napotka symbol w ostatnim
wierszu kodu, wystąpi błąd.
Dla łatwiejszego rozpoznania początku i końca komentarza możemy wprowadzić na
jego początku i na końcu wiersz składający się w całości z jednego znaku, np. myśl-
nika. O ile wiersze te znajdują się w bloku komentarza, interpreter języka JavaScript
zignoruje je.
Jakkolwiek nie powinniśmy skąpić komentarzy, to jednak powinniśmy się starać, aby
były one zwięzłe. Pamiętajmy, że są one pobierane wraz z pozostałą częścią skryptu
za każdym razem, kiedy użytkownik żąda dowolnej z naszych stron.
Słowa zarezerwowane
W języku JavaScript występuje zbiór słów, które mają specjalne znaczenie dla inter-
pretera języka. Oto te słowa:
46 JavaScrIpt dIa każdego f& Część I
Na razie nie martwmy się tym, że nie wiemy, w jaki sposób korzystać z wymienionych tu
słów kluczowych. Wraz z poznawaniem kolejnych rozdziałów, poznamy także te z nich,
które będą nam potrzebne. Przedstawiając listę tych słów na początku książki chcemy
poinformować Czytelników, że niektóre słowa są zastrzeżone i nie można ich wyko-
rzystywać w kodzie w inny sposób niż zgodny z rolą, jaką pełnią w języku JavaScript.
W języku JavaScript wielkość liter ma znaczenie. Teoretycznie, można by zatem
zapisać jeden ze znaków nazwy zastrzeżonej wielką literą po to, by wykorzystać
słowo zastrzeżone do nadania nazwy innemu elementowi. Jest to jednak bardzo
zła praktyka, która prowadzi do potencjalnych błędów.
Typy danych
W ostatniej części tego rozdziału opisano różne typy danych występujących w Java-
Script; dowiemy się z niej także, kiedy będzie potrzebna konwersja typów danych.
Dane, czyli inaczej informacje wykorzystywane przez komputery, mogą mieć różno-
rodne postaci. Natychmiast przychodzą nam na myśl liczby, daty oraz tekst. W zależ-
ności od języka programowania wykorzystywanego do przetwarzania, dane zawiera-
jące różne rodzaje informacji mogą być traktowane w odmienny sposób. Ważne jest,
aby wiedzieć, w jaki sposób używany przez nas język programowania interpretuje dane
poszczególnych typów.
W niektórych językach programowania wykorzystuje się ścisłą kontrolę typów. Oznacza
to, że kiedy w czasie pisania programu wprowadzamy określony element, to najpierw
musimy zadeklarować jego typ. Dane muszą być potem traktowane zgodnie ze ściśle
określonymi zasadami, które dotyczą tego konkretnego typu danych. Jeżeli złamiemy
te zasady, wystąpi błąd. Na przykład, jeżeli na końcu instrukcji spróbujemy wpisać liczbę,
RozdzIał 1. f& Podstawy47
a korzystamy z języka programowania, który stosuje ścisłą kontrolę typów, komputer
nie będzie potrafił określić, jaką czynność ma wykonać. Większość konwencjonalnych
języków programowania, takich jak C lub C++, to języki o ścisłej kontroli typów.
Język JavaScript określić można jako język o dynamicznej kontroli typów. Ponadto
JavaScript jest językiem o słabej kontroli typów. Jak można się domyślić, podczas wpro-
wadzania elementu w skrypcie JavaScript nie musimy deklarować jego typu. Inną cechą
języków o dynamicznej kontroli typów danych jest fakt, iż można w nich zmieniać typy
w czasie wykonywania (od momentu uruchomienia skryptu do jego zakończenia).
Nie oznacza to jednak, że możemy zignorować typy danych. Po prostu JavaScript jest
bardziej elastyczny od niektórych innych języków. Jeżeli nie będziemy dokładnie wie-
dzieć, w jaki sposób dane interpretowane są w języku JavaScript, to w dalszym ciągu
możemy uzyskiwać nieoczekiwane wyniki. Na przykład zapis
będzie zinterpretowany przez JavaScript jako liczba , natomiast
interpreter języka JavaScript przekształci na ciąg . Z dalszej części tego rozdziału
dowiemy się, dlaczego tak się dzieje.
Liczby
W kompletnych językach programowania, takich jak Java czy C++, w zależności od
rozmiaru oraz charakterystycznych cech, istnieje kilka typów danych reprezentujących
liczby. Program przydziela określoną ilość pamięci, zależną od typu danych.
W języku JavaScript położono nacisk na łatwość pisania kodu. Z tego powodu różne
rodzaje liczb nie są rozróżniane. Dzięki temu jedno ze z
ródeł możliwych błędów ko-
dowania zostało wykluczone.
W języku JavaScript liczby mogą być interpretowane jako całkowite (np. liczba 10)
lub zmiennoprzecinkowe (liczby z częścią ułamkową, np. 1,55). Z cała pewnością
niezwykle wygodne jest to, że w języku JavaScript liczby w większości traktowane są
jako zmiennoprzecinkowe, zatem nie musimy martwić się typami liczbowymi. Ponie-
waż aplikacje napisane w JavaScript są zazwyczaj niewielkie, różnica w wydajności
jest niezauważalna.
Język JavaScript obsługuje dodatnie i ujemne liczby w zakresie od  21024 do 21024
(co w przybliżeniu odpowiada zakresowi od  10307 do 10307).
Oprócz liczb dziesiętnych (o podstawie 10), w języku JavaScript obsługiwane są także
liczby ósemkowe (o podstawie 8) oraz szesnastkowe (o podstawie 16). Liczby te mogą
przydać się na przykład do obsługi kolorów obiektów, z tego względu, iż w językach
HTML oraz XHTML kolory powszechnie przedstawia się w postaci szesnastkowej.
Jeżeli nie określimy jawnie, że wprowadzana liczba jest liczbą ósemkową lub szesnastko-
wą, to język JavaScript będzie ją interpretował jako liczbę dziesiętną. Aby oznaczyć liczbę [ Pobierz całość w formacie PDF ]