[ Pobierz całość w formacie PDF ]

Jace'a? I czy wystarczy jej odwagi, by o to zapytać?
Nie odwróciła się, nie chcąc widzieć jego twarzy.
- Zastanawiałam się nad tymi ubraniami. Powie-
działeś, \
e nale\
ały do twojej \
ony... - Zawahała się. -
Czy ona... ju\
tu nie mieszka? Jesteście rozwiedzeni?
Przez ciało Jace'a przebiegł dreszcz. Samantha po-
\
ałowała, \
e zadała mu to pytanie.
- Chyba powinienem był powiedzieć ci o tym
wcześniej. Ale... no có\
, od dawna z nikim o tym nie
rozmawiałem. - Objął ją mocniej i wziął głęboki oddech.
- Stephanie... moja \
ona... zginęła w wypadku
samochodowym cztery lata temu. Była w cią\
y z naszym
pierwszym dzieckiem - dodał bez goryczy.
Samantha obróciła się, zdumiona. Spodziewała się
usłyszeć zupełnie coś innego. W oczach Jace'a czaił się
ból, ale był to ból, jaki wywołuje odległe wspomnienie, a
nie otwarta rana.
- Przepraszam cię. Nie powinnam o to pytać. Nie
chciałam być wścibska.
- Nic nie szkodzi - odrzekł, odgarniając włosy z jej
policzka. - Ju\
dawno się z tym pogodziłem.
Była to tylko po części prawda. Jace oswoił się z my
ślą o tragedii, ale dopiero dzisiaj, gdy otworzył kufer,
poczuł, \
e ta część jego \
ycia jest zamknięta na zawsze.
Obydwoje odczuli, \
e powstała między nimi nowa
więz
, oparta na szczerości i zaufaniu. Gdzieś w tle jednak
czaiło się pragnienie i był tylko jeden sposób, by je
ugasić.
Jace oparł się na le\
ących na podłodze poduszkach i
przyciągnął Samanthę do siebie. Mieli przed sobą całą
noc pełną niezliczonych mo\
liwości. Pochylił głowę i
nakrył jej usta swoimi wargami.
Samantha zrozumiała jego intencje i nie stawiała
oporu. Znali się bardzo krótko, ale Jace Tremayne roz-
palił jej po\
ądanie tak mocno, jak nigdy się to nie udało
Jerry'emu. Nie potrafiła wyjaśnić, dlaczego tak się stało,
wiedziała jednak, \
e nie ma sensu zaprzeczać własnym
uczuciom. Zarzuciła ramiona na szyję Jace'a i zatraciła
się w namiętności.
śadne z nich nie miało wątpliwości, \
e chcą to zrobić.
Jace pociągnął Samanthę na siebie. Jedną dłoń wplótł w
jej włosy, drugą gładził plecy i biodra. Odsu-noł włosy z
twarzy i spojrzał w jej oczy, błyszczące podnieceniem i
niezwykłym o\
ywieniem.
- Samantho... - Sam nie wiedział, co właściwie chce
powiedzieć i jak ma to wyrazić. Obawiał się, \
e jego
słowa zabrzmią niezręcznie, niestosownie w' tej sytuacji.
- Ja ju\
od dawna... Du\
o czasu minęło, odkąd...
Samantha wiedziała, \
e powinna się wycofać, dopóki
jeszcze nie jest za póz
no, lecz wcale nie miała ochoty się
wycofywać. Nie była pewna, jak daleko Jace ma zamiar
się posunąć, o ile odwa\
y się poprosić, i ile wziąć, była
jednak gotowa dać mu wszystko, czego on zapragnie. Tę
decyzję podjęła w jednej chwili, pod wpływem impulsu.
Samantha wiedziała, \
e jeśli zacznie ją analizować, to
wycofa się z lękiem.
Jace wsunął dłonie pod jej sweter i gładził nagą skórę.
Gdy dotknął jej piersi, obydwoje poczuli dreszcz. Naraz
Samantha szeroko otworzyła oczy. Jace wyczuł jej nagłe
napięcie i szybko cofnął ręce. Spojrzał na jej twarz, ale z
ulgą stwierdził, \
e nie było na niej gniewu, lecz
niepewność i wahanie.
- Co się stało? - zapytał cicho.
Samantha sama nie wiedziała, co ma odpowiedzieć.
Zdenerwowanie? Trema? Nie była przecie\

nowicjusz-ką, a jednak...
- Chyba to wszystko dzieje się trochę za szybko -
szepnęła. - W końcu znamy się dopiero od... - Zamilkła,
zdając sobie sprawę, \
e te słowa nie przekonują nawet
jej samej.
Jace przytulił ją mocniej.
- To prawda, \
e znamy się bardzo krótko. Ale czy
jest gdzieś napisane, jak długo trzeba kogoś znać, \
eby
posunąć się dalej? Czy to, co się czuje, nie jest wa\
-
niejsze?
Zmiana nastroju była bardzo subtelna, obydwoje jed-
nak odczuli ją wyraz
nie. Obustronna nieśmiałość i oba
wa zmieniły się we wzajemną troskę o partnera. Jace
wcią\
trzymał Samanthę w ramionach i gładził jej plecy. [ Pobierz całość w formacie PDF ]