[ Pobierz całość w formacie PDF ]

 60 
© SamoksztaÅ‚ceniowe KoÅ‚o Filozofii Marksistowskiej http://skfm.dyktatura.info/
Étienne Balibar  O dyktaturze proletariatu (1976 rok)
przekształcenia. Bez wątpienia, zasady marksistowskiej teorii, którym podporządkowane są tezy o
dyktaturze proletariatu, przybiorą wówczas nieznane dotąd formy. W tym właśnie znaczeniu, są one
zasadami materialistycznymi, nie zaś dogmatami,  inwariantami albo jakimiś  pojęciami .
Wyraz
my to jeszcze inaczej: patrząc na świat szeroko otwartymi oczami, każdy może się dzisiaj
przekonać, że przeżywamy obecnie bardzo poważny historyczny kryzys leninizmu jako formy
organizacyjnej i formy jedności międzynarodowego ruchu komunistycznego, a więc jako formy fuzji
teorii i praktyki. Ten historyczny kryzys dramatycznie osłabia ruch robotniczy w momencie, w którym
imperialistyczny system wkracza w okres powszechnego i ostrego kryzysu, który stwarza rewolucyjne
możliwości i wymaga rewolucyjnych rozwiązań. Ale ten historyczny kryzys leninizmu dowodzi również,
po stronie pozytywu, że w praktyce rysują się elementy jakiejś nowej formy rewolucyjnej teorii i praktyki.
Kryzys ten jest o tyle ostry, że trudno wyobrazić sobie, aby rozpłynął się on dzięki  powrotowi do
dawnych form organizacyjnych, do poprzednich metod pracy politycznej i teoretycznej. Cały wysiłek,
cały nieustanny napór burżuazyjnej ideologii, kierowany jest, w celu pozbycia się leninizmu (wraz z
marksizmem), na wykorzystanie tego kryzysu i ukazanie leninizmu jako jakiegoÅ› gigantycznego
 historycznego błędu ruchu robotniczego: w szczególności, w celu pozbycia się leninowskiej teorii
państwa, a więc dyktatury proletariatu i zastąpienia jej ideologią reformistycznego i technokratycznego
socjalizmu, a ponadto, jej nieodłącznym ubocznym produktem, jakim jest anarchizm.
Wydaje mi się, że rozmiary tej ofensywy, wraz z wynikającymi z tego rozmiarami aktualnych
zadań proletariatu, wyraz
nie uwypuklają teoretyczny obowiązek każdego komunisty wobec leninizmu:
obowiÄ…zek jego krytycznego badania i rozwijania.
Dostarczyłem pewną ilość amunicji, która może być przydatna w naszej walce, zaproponowałem
kilka tematów, które mogą pobudzić do kolektywnej i publicznej refleksji. Poruszana kwestia nie ma, jak
widzieliśmy, nic wspólnego z jakimś historycznym zaciekawieniem: dotyczy ona naszej obecnej
rzeczywistości. Nie ma w sobie nic spekulatywnego: jest to kwestia praktyczna, jak każda rzeczywista
kwestia w marksistowskiej teorii. Ale nie zapominajmy: kwestia ta nie jest kwestią, która pojawia się
wśród nas w zaciszu jakiegoś salonu, gdzie gaworząc o niej bylibyśmy sami wśród swoich, gdzie
moglibyśmy kontentować się argumentami na rzecz naszych upodobań i życzeń. Pojawia się ona w toku
starć, gdzie każdy z naszych błędów, każde nasze cofnięcie się jest natychmiast wykorzystane przez
przeciwnika. A ten przeciwnik, imperializm, już wyznaczył nam, w długim okresie czasu, miejsce, które
mu odpowiada. Nie ma żadnej potrzeby, aby jego klasowa dyktatura, dyktatura burżuazji, była nazywana
po imieniu i poważana z powodu jej rzeczywistej historycznej siły. Odrzucić dyktaturę proletariatu, to
odrzucić za jednym zamachem dyktaturę burżuazji... w słowach. W działaniu nic nie mogłoby jej lepiej
służyć.
Nigdy nie jest za póz
no, aby wyciągnąć z tego naukę.
 61 
© SamoksztaÅ‚ceniowe KoÅ‚o Filozofii Marksistowskiej http://skfm.dyktatura.info/ [ Pobierz caÅ‚ość w formacie PDF ]