[ Pobierz całość w formacie PDF ]

Jeszcze, jeszcze... Nie znała zachłanności. Dorastała w świecie, gdzie wszystkiego
było pod dostatkiem. Teraz, po raz pierwszy w \
yciu, Summer czuła niedosyt, prawdziwy
wilczy głód. Przepastna studnia musiała zostać napełniona.
Jeszcze. Zdała sobie sprawę, \
e im więcej wez
mie, tym dotkliwsza będzie tęsknota za
spełnieniem.
Blake poczuł, jak ciało Summer sztywnieje. Instynktownie objął ją mocniej. Chciał ją
mieć, teraz, zaraz, w jednej chwili. Pragnął tej kobiety bardziej ni\
jakiejkolwiek innej.
Poruszyła się niespokojnie w jego ramionach i poczuł, \
e mu się opiera. Gwałtownym ruchem
odgarnęła z twarzy włosy i wyprostowała się.
- Wystarczy.
- Nie. - Jego ręka wcią\
tkwiła zanurzona w gęstych, ciemnych włosach. - Jeszcze nie
teraz.
- Nie, dość - ucięła. Oddech miała szybki, urywany. - Właśnie dlatego pozwolisz mi
odejść.
Blake zwolnił uścisk.
- Będziesz musiała mi to wyjaśnić.
Summer z najwy\
szym trudem odzyskała kontrolę nad sobą. Pora ustalić zasady - jej
zasady. Zrobiła to szybko i precyzyjnie.
- Blake, jesteś biznesmenem, a ja artystką - zaczęła. - Ka\
de z nas ma swoje
priorytety. To, co teraz robimy - cofnęła się o krok - nie mo\
e być jednym z nich.
- Mo\
e, a nawet musi - odparł zdecydowanie. - Zało\
ymy się?
Jej z
renice zwęziły się, zdradzając raczej zaskoczenie ni\
irytację. Dziwne, \
e
wcześniej nie dostrzegła w nim tej bezwzględności. Zdecydowała przemyśleć to póz
niej,
kiedy między nimi zwiększy się dystans.
- Mamy pracować razem dla osiągnięcia jednego, konkretnego celu - mówiła z
rosnącym o\
ywieniem - ale skrajnie ró\
nimy się od siebie w poglądach i mamy inny sposób
myślenia. Ciebie interesuje zysk oraz renoma firmy. Ja koncentruję się na stworzeniu
atmosfery dla mojej sztuki i swojej reputacji. Oboje chcemy osiągnąć sukces. Nie
komplikujmy więc sprawy.
- Sprawa jest zupełnie jasna - oświadczył Blake. - Chcę ciebie.
- O... - bardzo powoli sięgnęła po torebkę. - Wyra\
asz się, jak to mówią, krótko i
węzłowato.
- Fakt, prościej się nie da. - Zadziwienie własnymi słowami i czynami pozwoliło mu
odzyskać poczucie rzeczywistości, które stracił, gdy dotknął Summer. - Nie wierzę zresztą,
\
ebyś to zauwa\
yła.
- Zauwa\
yłam. - Była zdecydowana wycofać się, nim straci nikłą przewagę. - Moją
jedyną troską teraz jest twoja kuchnia. Przygotowałam długą listę nowego sprzętu, który chcę
mieć w poniedziałek, a tak\
e zmian, jakie zamierzam wprowadzić.
- Z
wietnie. Zatem w sobotę pójdziemy na obiad. Summer odwróciła się w drzwiach i
pokręciła głową.
- Nic - rzuciła krótko.
- - Przyjadę o ósmej - nastawał.
Rzadko kiedy ktoś puszczał mimo uszu jej słowa. Zdecydowała się odpowiedzieć
spokojnym i cierpliwym tonem, którego nauczyła się od własnej guwernantki. Był w stanie
wyprowadzić z równowagi ka\
dego.
- Powiedziałam nie, Blake.
Jeśli się wściekł, musiał to dobrze maskować. Uśmiechnął się do niej tak, jak dorosły
uśmiecha się do kapryśnego brzdąca.. Oboje znali tę grę i byli w niej dobrzy.
- O ósmej - powtórzył, opierając się o blat biurka. - Mo\
emy pójść na tacos, jeśli
zechcesz.
- Uparty jesteś.
- Owszem.
- Ja te\
.
- Zdaję sobie z tego sprawę. Do zobaczenia w sobotę. Miała ochotę wybuchnąć
śmiechem, ale ograniczyła się do zdawkowego po\
egnania. Nie postawiła na swoim, lecz
wychodząc, zrobiła sobie przyjemność i z całej siły trzasnęła drzwiami.
ROZDZIAA
4
Co za tupet! - Summer ze wzburzeniem odgryzła kawał hot doga. - Ten facet jest po
prostu bezczelny.
- Nie pozwól, aby zepsuł ci apetyt, cara. - Carlo wyrozumiale poklepał ją po ramieniu.
Szli ulicą w kierunku dostojnych, choć trochę ju\
zwietrzałych murów Independence Hall.
Summer energicznie potrząsnęła głową. Ciepłe promienie słońca zatańczyły na
lśniących, ciemnych kosmykach.
- Zamknij się, Carlo. To po prostu arrogant - fuknęła. - Nie zwykłam być posłuszna
czyimś rozkazom. Zwłaszcza jeśli pochodzą od jakiegoś wymuskanego Amerykańca z
dyktatorskimi zapędami i oszałamiającymi błękitnymi oczami.
Carlo obejrzał się z zainteresowaniem za długonogą blondynką w ró\
owej mini.
- Oczywiście, mi amore - odrzekł obojętnie, odprowadzając dziewczynę wzrokiem. -
Ta twoja Filadelfia oferuje wiele atrakcji dla turystów, prawda?
- Podejmuję własne decyzje, \
yję własnym \
yciem - ciągnęła Summer. Gdy
zorientowała się, \
e przyjaciel w ogóle jej nie słucha, dała mu szturchańca. - Przyjmuję
prośby, a nie \
ądania, rozumiesz? [ Pobierz całość w formacie PDF ]