Grzech pierworodny tom2

[ Pobierz całość w formacie PDF ]

muskały delikatnie główkę maleństwa.
magało się towarzystwa. Johan był wciąż przejęty synem,
Tylko mnie żałuje pocałunków, myślał z gniewem. Skąpi
ale nie chodził już taki promienny jak w pierwszym okresie
po jego urodzeniu. Mali domyślała się, dlaczego. Mąż są� mi wszystkiego, czego pragnę.
dził, że teraz, gdy już mają dziecko, wszystko się między ni�
mi ułoży. Mali bardzo się zmieniła podczas ciąży i po uro�
dzeniu syna i Johan liczył, że wreszcie dostanie to, za co; Któregoś wieczoru zajechał do nich dziedzic z Gjelstad, by
zapłacił i czego pożądał, liczył, że Mali odda mu się bez' coś pożyczyć. Poczęstowany został zarówno kawą, jak
reszty. i mocniejszym trunkiem i zwłaszcza tym ostatnim raczył się
bez ograniczeń. A ponieważ w domu nie było ani Siverta,
W pierwszych tygodniach życia Małego Siverta leżał
ani Beret, więc honory gospodarza pełnił Johan i on też do�
i nasłuchiwał, jak żona na sąsiednim łóżku nuci synkowi,
trzymywał gościowi towarzystwa. Mali próbowała ograni�
kołysanki do snu. Obserwował ją, jak dochodzi do siebie po
czyć trochę ilość pitego alkoholu, ale jej upomnienia męż�
połogu, piękniejsza i bardziej ponętna niż kiedykolwiek: ła�
czyzni zlekceważyli.
godniejsza, z dorodnym biustem i jakimś takim wewnętrz�
- Nie pozwól, żeby baba tobą rządziła - bełkotał pijany
nym blaskiem. Czasami nawet uśmiechała się do niego
Oddleiv Gjelstad. - Strasznie wygadana ta twoja kobieta,
i wtedy budziła się w nim dzika namiętność. Myślał, że gdy
Johan. Masz z nią twardy orzech do zgryzienia! Pokaż jej,
żona wróci do ich wspólnego łoża, wszystko się zmieni. Był
kto tu nosi portki. Z takimi nie ma co się pieścić. Wspo�
tego wręcz pewny.
mnisz moje słowa, chłopie!
Ale nadzieje okazały się płonne. Kolejny raz doznał za�
Johan uśmiechnął się głupawo, wychylając kolejny kie�
wodu. Mali przychodziła do jego łóżka zawsze, gdy jej ka�
liszek, i spojrzał na Mali. Pod wpływem tego spojrzenia
zał, ale nie było w niej radości. Dawała mu tylko cząstkę
przeszły ją ciarki. Wiedziała już, że nie będzie dla niej miły,
siebie i to doprowadzało go wręcz do szału i desperacji. Nie
gdy wreszcie wtoczy się do sypialni. Jego pożądliwy wzrok
potrafił pogodzić się z tym, że żona go nie chce...
płonął nienawiścią. Dawno już go takiego nie widziała
Od dawna nie miał w ustach nic mocniejszego. Kiedy
i ścisnął ją lodowaty strach.
dowiedział się, że zostanie ojcem, stracił ochotę do picia.
Kiedy Johan wszedł na górę, było już pózno. Mali uda�
Oczywiście zdarzało się, że wychylił kieliszek w dobrym to�
wała, że śpi, ale on podszedł wprost do jej łóżka i zdjął z niej
warzystwie, ale nie więcej. Poza tym wiedział, że Mali doce-
pościel.
nia to, że trzyma się z dala od butelki. Zależało mu na tym,
- Oddleiv Gjelstad ma całkowitą rację - wybełkotał. -
by miała o nim dobre zdanie. By wyszła mu na spotkanie ła�
Trzeba cię przywołać do porządku. Wybić ci z głowy ten
godna i gorąca, kiedy będą się znów kochać.
upór. Nie będę dłużej znosił fochów!
Ale jaka nagroda spotkała mnie za tę wstrzemięzliwość,
Zachwiał się, przewrócił o krzesło i wyrzucając z siebie
myślał z goryczą. Całą swą czułością Mali obdarzała Małe�
stek przekleństw, podzwignął się z trudem. Mali wstała po�
go Siverta, on zaś leżał w sąsiednim łóżku i patrzył, jak żo�
śpiesznie z łóżka, lękając się, że hałas obudzi Małego Siverta.
na przystawia dziecko do nabrzmiałych od pokarmu piersi.
dy następnego dnia obudził się skacowany, z przekrwiony�
- Zachowuj się jak człowiek - upomniała go cicho. - Nie
budz dziecka. Nie odmówiłam ci przecież nigdy... mi od przepicia oczami. Poznała to po jego spojrzeniu. Le�
Johan złapał ją i przyciągnął mocno do siebie. żał w łóżku niechlujny i żałosny i patrząc, jak upina włosy,
- Nie, nie odmówiłaś! Ale równie dobrze mógłbym leżeć próbował coś powiedzieć. Chrząknął parę razy, ale nie zdo�
z kłodą drewna i nie zauważyłbym różnicy. Wiedz, że odtąd był się na przeprosiny. Ona sama nie odezwała się do niego
z tym koniec! - Zdarł z niej koszulę nocną, popchnął na ani słowem i nawet nie zaszczyciła go spojrzeniem. Kiedy
swoje łóżko i wycharczał: - Dzisiaj ty dostarczysz mi rozko� się ubrała i uczesała, wciąż tkwił w łóżku. Wzięła na ręce
szy, szatańska babo. Nie będziesz tu leżała jak kłoda, pod� Małego Siverta i skierowała się do drzwi.
czas gdy ja próbuję cię rozgrzać i czuję się jak cherlak. Nie,
- Chyba jeszcze trochę poleżę - odezwał się nieśmiało. -
dziś ty zadbasz o rozrywkę!
Powiedz, że zejdę, kiedy poczuję się trochę lepiej.
Wydarzenia tej nocy Mali daremnie usiłowała pózniej, - Dla mnie możesz tu gnić do końca swoich dni - odpar�
ukryć w zakamarkach niepamięci. Zawsze jej się zdawało, ła cicho, nie odwracając głowy. Po czym wyszła, zatrzasku�
że już gorzej nie może się układać pożycie między nią a mę�
jąc za sobą drzwi.
żem. Tymczasem się myliła. Bo to, do czego zmusił ją Johan
tej nocy, nie mieściło jej się w ogóle w głowie. Nie miała po�
jęcia, że można się posunąć tak daleko. Gdyby nie śpiący na Beret podniosła wzrok, kiedy Mali zjawiła się w izbie
sąsiednim łóżku syn, uciekłaby ze dworu w samej koszuli
z dzieckiem na ręku.
albo zabiłaby Johana.
- Gdzie Johan? - zapytała, jakby domyślając się, że coś
Ale wówczas Mały Sivert zostałby w Stornes bez niej, się stało. Potrafiła wyczuwać nastroje.
a tego chciała mu oszczędzić. Dlatego pod przymusem speł� - Niedomaga - odparła Mali i usiadła przy stole. - Zej�
niła zachcianki zaślepionego chorobliwą żądzą i pijacką de� dzie pewnie, jak poczuje się lepiej.
speracją męża. A kiedy wreszcie się od niego uwolniła, ledwie - Pójdę na górę i zajrzę do niego - powiedziała Beret, [ Pobierz całość w formacie PDF ]