[ Pobierz całość w formacie PDF ]

dnia słuchając krytyki uczonych facetów z konferencji w Lucernie. Z pewną niechęcią doktor
Weissgarten dał się nakłonić ku bardziej prywatnym sprawom.
 Pennyfather  powiedział  Pennyfather? Powinien był tam być. Nie mam pojęcia,
dlaczego się nie pokazał. Mówił, że jedzie. Powiedział to zaledwie przed tygodniem, kiedy
widziałem go w Ateneum.
 Chcesz powiedzieć, że wcale nie był na konferencji?
 Właśnie. A powinien być.
 Nie wiesz, dlaczego się nie zjawił? Przysłał wyjaśnienie?
 Skąd miałbym wiedzieć? Na pewno zamierzał uczestniczyć w konferencji. Tak, teraz
przypominam sobie. Spodziewano się go  kilka osób zauważyło jego nieobecność.
Myślano, że się przeziębił, czy coś takiego. Bardzo zdradliwa pogoda.  Zamierzał wrócić
do krytyki uczonych, ale archidiakon Simmons wyłączył się.
Zdobył informację, która wzbudziła w nim po raz pierwszy uczucie niepokoju. Kanonik
Pennyfather nie pojawił się na konferencji w Lucernie. Archidiakonowi wydało się to bardzo
niezwykłe. Mógł oczywiście pomylić samolot, choć Brytyjskie Linie Lotnicze były bardzo
troskliwe i strzegły podróżnych przed taką ewentualnością. Czy mógł zapomnieć właściwej
daty wyjazdu? Archidiakon sądził, że to było możliwe. Ale jeżeli tak się stało, to dokąd
poleciał?
Zadzwonił do biura odprawy podróżnych. Wymagało to długiego, cierpliwego czekania i
przełączenia się z jednego działu portu lotniczego do drugiego. Na koniec dowiedział się, że
kanonik Pennyfather był na liście pasażerów lotu do Lucerny w dniu osiemnastym, ale nie
znalazł się w samolocie.
 Posuwamy się naprzód  oznajmił Simmons pani Mc Crae, która kręciła się w pobliżu.
 Zaraz, zaraz, zastanówmy się. Do kogo zwrócić się teraz?
 Te wszystkie telefony będą. kosztować strasznie dużo pieniędzy  zauważyła pani Mc
Crae.
 Obawiam się, że tak. Obawiam się, że tak  zgodził się archidiakon.  Musimy
jednak trafić na jakiś ślad, rozumie pani? Pennyfather nie jest zbyt młody.
 Och, sir, nie myśli pan chyba, że coś mu się przytrafiło?
 Mam nadzieję, że nie& Uważam, że już by się pani dowiedziała. Czy on ma zawsze
przy sobie dokumenty? Paszport itd.
 O tak, sir. Ma bilety wizytowe. W portfelu ma też listy i inne papiery.
 Cóż, zatem chyba nie jest w szpitalu  rzekł archidiakon.  Chwileczkę. Kiedy
opuścił hotel, wziął taksówkę do Ateneum. Zadzwonię tani.
Tu otrzymał trochę dalszych informacji. Kanonik Pennyfather jadł obiad dziewiętnastego o
godzinie 19.30. Archidiakona uderzyło coś, co przeoczył wcześniej. Bilet na samolot opiewał
na osiemnastego, a kanonik opuścił hotel  Bertram taksówką do Ateneum w dniu
dziewiętnastym, przekonany, że jedzie na konferencję do Lucerny. Coś mu zaświtało.  Głupi,
stary osioł  pomyślał archidiakon, ale przezornie nic powiedział tego głośno w obecności
pani Mc Crae.  Poplątał daty. Konferencja była dziewiętnastego. Sądził, że wyjeżdża
osiemnastego. Pomylił się o jeden dzień .
Ostrożnie posuwał się tym tropem. Kanonik poszedł do Ateneum, zjadł obiad i pojechał na
lotnisko Kensington. Tam niewątpliwie zwrócono mu uwagę, że ma bilet na poprzedni dzień,
zatem zapewne stwierdził, że konferencja, na którą wyruszał, już się skończyła.
 Oto, co się zdarzyło  powiedział archidiakon. Wyjaśnił wszystko pani Mc Crae, a ona
zgodziła się, że to wielce prawdopodobne.  Co zatem mógł robić póz
niej?
 Wrócić do hotelu  rzekła pani Mc Crae.
 Nie mógł przyjechać prosto tutaj, to znaczy, nie mógł pójść prosto na stację.
 Nic, jeśli zostawił bagaż w hotelu. W każdym razie, zadzwoniłby po niego.
 To prawda  zgodził się Simmons.  Dobrze. Będziemy rozmiłować wspólnie.
Opuścił lotnisko i wrócił do hotelu, albo w każdym razie do niego wyruszył. Może też zjadł
obiad  nie, jadł w Ateneum, Dobrze, więc wracał do hotelu. Ale nigdy tam nie doszedł. 
Przerwał na chwilę, a potem powiedział z powątpiewaniem:  A może jednak dotarł? Tylko,
zdaje się, nikt go tam nie widział. Co zatem zdarzyło się po drodze? [ Pobierz całość w formacie PDF ]