[ Pobierz całość w formacie PDF ]
maja o godzinie 4.00 rano, w kwaterze Czujkowa w parku w Kreuzberg. Krebs dostarczył
podpisany przez Goebbelsa i Bormanna list do Stalina. List zawierał informacje o śmierci Hitlera,
o członkach rządu, których Hitler wytypował w swoim testamencie oraz propozycję rozpoczęcia
rokowań w sprawie zawieszenia broni. Czujkow odrzucił niemieckie propozycje i na rozkaz
Stalina upierał się o bezwarunkową kapitulację armii niemieckiej na wszystkich frontach. Krebs
opuścił radziecką kwaterę, nie uzyskawszy żadnego porozumienia. Czujkow oświadczył, że
w przypadku całkowitego poddania się Niemców zostanie im przyznane prawo przedłożenia listy
czÅ‚onków rzÄ…du i bÄ™dÄ… mogli nawiÄ…zać kontakt z Dönitzem oraz aliantami zachodnimi.
Warunkiem jest jednak wstępna kapitulacja Wehrmachtu i bunkra.
Goebbels zarzucał Krebsowi, że w nieodpowiedni sposób prowadził rozmowy, ponieważ
nie postawił warunku Czujkowowi, że albo naczelne dowództwo radzieckie wyrazi zgodę na
tymczasowe zawieszenie broni, albo walka będzie trwała do samego końca. Dlatego Goebbels
wysłał drugą delegację niemiecką pod dowództwem pułkownika, która również niczego nie
osiągnęła. Sowieci stwierdzili, że nie ma sensu prowadzić dalszych rozmów i aresztowali dwóch
członków delegacji.
Walki rozpoczęły się ponownie, choć czerwonoarmiści przerywali je co jakiś czas, ze
wzglÄ™du na Å›wiÄ™to 1 maja. Goebbels i Bormann drogÄ… radiowÄ… powiadomili admiraÅ‚a Dönitza
o Å›mierci Führera, dwadzieÅ›cia cztery godziny po jego samobójstwie.
Po wieczornych walkach stało się jasne, że Berlin jest już w rękach radzieckich. Nad
miastem zawisła czerwona flaga. W pełni świadomi beznadziejności sytuacji generałowie Krebs
i Burgdorf poszli za przykładem Hitlera i popełnili samobójstwo. W tym samym czasie dowódca
dzielnicy rzÄ…dowej Berlina Mohnke i Bormann przygotowywali ludzi z bunkra do ucieczki.
Podzielili się na grupy i opuścili wieczorem Kancelarię Rzeszy. Ucieczka się nie udała. Jedynie
Axmann, który dowodził jednostkami Hitlerjugend, i Naumann, sekretarz stanu, zdołali przejść
przez linie Armii Czerwonej. Pozostali uczestnicy dostali się do niewoli radzieckiej. Większość
uczestników ucieczki z bunkra poległa w nocy z 1 na 2 maja w krwawej bitwie przy moście
Weidendamm.
Po naradzie z oficerami generał Weidling zadecydował powiadomić Naczelne
Dowództwo Armii Czerwonej o kapitulacji wojsk niemieckich w Berlinie. Generał pułkownik
Czujkow przekazał drogą radiową zgodę na poddanie się wojsk broniących stolicy Niemiec.
O 5.00 rano generał Weidling podpisał bezwarunkową kapitulację. Na ulicach Berlina
samochody Armii Czerwonej ogłosiły rozkaz niemieckiego komendanta o zaprzestaniu walk.
Generał Weidling i jego oficerowie zostali wzięci do niewoli, jednocześnie wojska radzieckie
zajęły Kancelarię Rzeszy.
Walki nie ustały od razu po podpisaniu kapitulacji. Poszczególne jednostki jeszcze 2 i 3
maja stawiały opór i próbowały się przedostać na tereny zajęte przez mocarstwa zachodnie.
Całkowite zawieszenie broni zapanowało w Berlinie 4 maja. Trzy dni pózniej generał pułkownik
Jodl podpisał w kwaterze generała Eisenhowera w Reims kapitulację Wehrmachtu. Natomiast 8
maja feldmarszałek Keitel jeszcze raz podpisał w radzieckim naczelnym dowództwie
w Karlshorst koło Berlina bezwarunkową, całkowitą kapitulację wszystkich niemieckich sił
zbrojnych.
ROZDZIAA XXI
MEIN KAMPF,BIBLIA FÜHRERA
Na pierwszej stronie Mein Kampf znajduje siÄ™ nekrolog z nazwiskami, datami urodzenia
i wykonywanymi zawodami szesnastu poległych uczestników puczu monachijskiego. Na
ostatnich stronach dzieła znajduje się szeroki program NSDAP. Książka Hitlera składa się
z dwóch tomów. Pierwszy ma tytuł Obrachunek i został wydany w 1925 roku, drugi tom Ruch
narodowosocjalistyczny ukazał się dwa lata pózniej. W 1942 roku dzieło to osiągnęło nakład
ponad ośmiu milionów egzemplarzy.
W Mein Kampf wyraznie widoczne sÄ… dwa wÄ…tki, autobiograficzny i refleksyjny.
Elementy autobiograficzne dominują w tomie pierwszym, o czym świadczą już tytuły
rozdziałów: W domu rodziców , Wiedeńskie lata nauki , Monachium , Wojna światowa ,
Propaganda wojenna , Rewolucja , Początek mojej politycznej działalności , Niemiecka
Partia Robotnicza , Przyczyny załamania , Lud i rasa , Pierwszy okres rozwoju
Narodowosocjalistycznej Niemieckiej Partii Robotniczej .
W drugim tomie zdecydowanie przeważają refleksje i analizy. Zawiera on między innymi
rozdziały: Zwiatopogląd i partia , Państwu podległy i obywatel państwa , Osobowość
i narodowa myśl państwowa , Zwiatopogląd i organizacja , Walka wczesnej doby Znaczenie
żywej mowy , Silny jest najpotężniejszy, gdy jest sam , Podstawowe myśli o sensie
i organizacji SA , Federalizm jako maska , Niemiecka polityka sojuszów po wojnie ,
Orientacja na wschód i polityka wschodnia , Obrona konieczna jako prawo .
Z dzieła Adolfa Hitlera można się dowiedzieć, że znaczna część świata to ziemia
niemiecka. Tam, gdzie przebywa chociaż jeden Niemiec, armia niemiecka ma prawo wkroczyć
i zająć cały teren. Hitler za wszelką cenę chciał przekształcić Rzeszę w olbrzymie mocarstwo.
Dużo miejsca w swojej książce poświęcił zagadnieniom czystości rasy aryjskiej. Wyrażał
pogląd, że każdy Niemiec ma prawo do zajmowania najwyższej pozycji w stosunku do niższych
gatunków , w których płynie gorsza krew . Niemcy są najlepszą z ras i zostali wyznaczeni do
władania światem. Według Hitlera, silniejszy gatunek powinien panować sam, nie może się
łączyć ze słabszym, ponieważ wtedy zatraca swoją wielkość. Walka o byt determinuje i ustala
miejsce w hierarchii życiowej. Kto chce żyć, musi walczyć, a jeśli nie ma siły, to nie zasługuje na
życie. Dlatego wojny mają tak wielkie znaczenie dla rozwoju ludzkości. Walka o istnienie jest
najlepszym miernikiem odporności życiowej. W czasie wojny najostrzejszy sposób walki skraca
cierpienie. W jego wyobrażeniach wojna odgrywała centralną rolę. Hitler uważał, że należy się
szybko pozbyć ludzi słabych, chorych, starszych, upośledzonych, ponieważ nie są oni zdolni do
pracy i do niczego się nie przydadzą. Tacy ludzie byli masowo mordowani w zakładach
opiekuńczych i leczniczych. Ocenia się, że w sanatoriach, szpitalach i zakładach dla umysłowo
chorych uśmiercono dwieście siedemdziesiąt pięć tysięcy osób.
Zdaniem Hitlera, naród niemiecki składa się z nadludzi , którzy aby opanować świat
mają prawo posługiwać się wszelkimi środkami, nawet przemocą i terrorem. Bez siły nie można
nic osiÄ…gnąć. Führer dzieliÅ‚ ludzkość na trzy kategorie: twórców kultury, krzewicieli kultury
i burzycieli kultury. Do pierwszej z nich zaliczał wyłącznie Aryjczyków, do drugiej kategorii
należeli Japończycy, ponieważ nie mieli cech twórczych i rozwijali się tylko w oparciu o kulturę
aryjską. Trzecią grupę tworzyli %7łydzi, którzy byli symbolami wyzysku i przyczynami wszelkich
nieszczęść. Ludzie nie są świadomi prawdziwej natury %7łydów i dlatego tak łatwo stają się ich
ofiarami. Führer dążyÅ‚ do tego, aby w Niemczech nie byÅ‚o ani jednego %7Å‚yda. UważaÅ‚, że %7Å‚ydzi sÄ…
wrogiem wszystkiego. Często używał wobec nich obrazliwych sformułowań, takich jak bakteria
[ Pobierz całość w formacie PDF ]