[ Pobierz całość w formacie PDF ]

Ciebie, Catherine. Za tydzień czy dwa Jeanne zabierze głos i słowo  Teleusz" padnie.
Wychodziłem więc w milczeniu - nawet przyśpieszyłem, \
eby nie nawiązywać rozmów, nie
lubię się spoufalać. Aha, Chicken! Analiza kanałów, ranking demoralizacji. Gdzie on?
Przepadł! Zagęściło się: salę obok opuszczała inna grupa (z pojedynczych słów
zorientowałem się, \
e uzale\
nieni od bezsenności), a wyszedłszy na powierzchnię,
zmieszaliśmy się z tłumem wychodzącym z nabo\
eństwa.
46
Najwa\
niejsze: działam! Coś mi się włączyło po tym mityngu. Jakby pewność. To
sympatyczne spojrzenie pani Moreau. Te oklaski. I promieniowanie. Jednak ono jest, istnieje,
magnetyzuje. I te wyznania. Ta Ałła, ten Rey! śe te\
ludziska potrafią tyle ryzykować? On -
wychodził do parku straszyć. Ona - odwa\
yła się pójść do nieznajomego zboczeńca! A ja?
Hm. Jak myszka. Dom - dziupla - dom. Dom - sklep -dom. Dom - apteka - dom.
Ryzykowniej trzeba! Masz raq'ę, synu: za młody jestem, \
eby obumierać.
Ale coś długo nie wracasz z tych urodzin, synu. Czekam -rozpamiętując to niesamowite
zebranie. Trwało dwie godziny -a rozmyślam o nim ju\
osiem godzin! Co ci opowiedzieć? Co
zataić?
Nie wiem, Catherine, czy Twoja Mama zrelacjonowała Ci przebieg mityngu i wypowiedzi, a
jeśli, to co Ciebie najbardziej zastanowiło. Przygoda Ałły Pugaczowej?  Podró\
e stacjonarne"
Rutinoscorbina? Bo mego synala najbardziej zaciekawiły, o dziwo - słowa! To, \
e teleświry
mają swoje nazwy na telewizor (wizior, okno, szkło), zapping (kicanie!), uzale\
nienie
(obłędka, spirala, zapętlenie, szklica). Przejrzał  Dezyderatę", mruknął coś, \
e  truizmy",
wysłuchał mojego streszczenia (kto, co) prawie obojętnie, zainteresował się jedynie (właśnie
tak jak przypuszczałem) ró\
d\
karzem (Kentucky Fried Chicken). Chętnie bym przestudiował
tabele tego Chickena - wyznał z respektem. Wyniki bardzo podobne do moich.
A o horroryście (Fernando Rey, ten, co przestraszył w parku zawałowca i wylądował w
więzieniu) powiedział krótko: lęk.
Ja: Co  lęk"?
Niespodziewanie - rozgadał się, i to nerwowo, jakby spuszczał ciśnienie nadmiaru lektur i
przemyśleń. śe glebą prawie wszystkich chorych uczuć jest lęk. Nie ja to odkry-
47
łem. Chciwość, zazdrość, ob\
arstwo, gniew, okrucieństwo, pijaństwo - biorą się z lęku.
Najczęściej jest to lęk nieświadomy. Nieuświadomiony. Szczęśliwym, zdolnym do miłości,
mo\
e być tylko ten, kto pokonał lęk. Nielicznym się to udało. Chrystus. Sokrates. Giordano
Bruno. Matka Teresa. Być mo\
e nasz Dalajlama. Z
więci, bohaterowie. Wielcy myśliciele.
My, ludzie przeciętni, dą\
ąc do szczęścia, boimy się, zabezpieczamy się, podejrzewamy,
kręcimy. Nie potrafimy chodzić po wodzie, toniemy jak Piotr z Ewangelii. Sęk w tym, \
e im
bardziej chcemy być szczęśliwi - tym bardziej się boimy. Media to odkryły. śe najgłębszym i
podstawowym uczuciem nas wszystkich - którzy nie dorośliśmy do wyzwolenia -jest strach.
Dlatego adresują swoje artykuły, informacje, filmy bezpośrednio do strachu w nas. Pierwsi
odkryli to wydawcy amerykańscy: \
e Amerykanie \
yją w strachu. W strachu przed Indianami,
Murzynami, rabunkiem, bezrobociem, kryzysem, utratą majątku. Dlatego na czołówki gazet
dawali morderstwa, oszustwa, nieszczęścia biznesowe. Afery miłosne, kompromitaq'e.
Przenieśli to do kina. A potem do telewizji i dzienników telewizyjnych. Kryminały, horrory,
thrillery, atak czerwonych, inwazja z kosmosu. A wiesz, kto współpracuje z producentami
strachu? Nie zgadniesz, ojciec. Producenci - czego? Producenci broni! śaden naród na
świecie nie trzyma w domu tyle karabinów, rewolwerów, paralizatorów i \
aden nie
zabezpiecza drzwi i bram tyloma zamkami, łańcuchami, szyframi - co Amerykanie. I \
aden
nie po\
era tyle leków przeciwstrachowych, nasennych, prze-ciwdepresyjnych, \
aden nie
znieczula się a\
tak narkotykami, ob\
arstwem - jak oni. Dlaczego? Bo to, jak mówią twoje
Anonimy: spirala. Im bardziej się boisz, tym bardziej się zabezpieczasz. A im więcej masz w
domu lekarstw przedwiekowych, karabinów, okutych drzwi, ochroniarzy, \
elaznych bram -
tym bardziej się boisz. Tak, ojciec, produkq'a strachu i produkcja broni bardzo się wspierają,
dwie \
yły złota. Odkrywszy u siebie, \
e strach jest dochodowym towarem,
48
Amerykanie zaczęli go eksportować. Przez kina i telewizję są największym producentem i
eksporterem strachu. I, oczywiście, największym producentem i eksporterem broni. I,
podobnie: największym producentem rozpusty - \
eby być największym producentem i
eksporterem moralności. Ach, te ich przemówienia, misje pokojowe, dobroczynność! Brr!
Kiedyś sądziłem, \
e ludzkość mądrzeje, dojrzewa, \
e wyrośnie z tych straszących gazet,
filmów, reporta\
y. A guzik! Jesteśmy straszeni coraz bezczelniej. Od dziecka, od kołyski. A
dzieci przecie\
są bezbronne. Ufają dorosłym. Uwa\
ają, \
e dorośli są mądrzy, \
e wiedzą, co
robią. Dopiero gdzieś w czwartym - piątym roku \
ycia zaczynają się orientować, \
e dorośli są
głupi. Ale jest ju\
za póz
no. Ju\
zostały przestraszone i skrzywione na całe \
ycie. Będą [ Pobierz całość w formacie PDF ]