[ Pobierz całość w formacie PDF ]

KLEOPATRA
Nie, kłamiesz w obliczu
Bogów. Jeżeli był taki mężczyzna,
Lub żyje  jest on formatu większego
Niż sen pomieści. Naturze brakuje
Tworzywa, aby dorównać fantazji;
Lecz wyobrazić sobie Antoniusza,
To znaczy przyznać pierwszeństwo naturze,
Która stworzyła arcydzieło, bijąc
Wszelką fantazję.
DOLABELLA
Posłuchaj, królowo,
Twa strata tobie wielkością dorówna.
135
Znosisz ten ciężar z prawdziwą godnością.
Obym niczego w swym życiu nie dopiął,
Jeśli mnie również twój ból nie przenika,
Z
ciskając serce.
KLEOPATRA
Dziękuję ci, panie.
Czy wiesz, co Cezar pragnie ze mną zrobić?
DOLABELLA
Wzdragam się mówić, o tym, co ty sama
Powinnaś wiedzieć.
KLEOPATRA
Ależ proszę, panie...
DOLABELLA
Choć jest człowiekiem honoru...
KLEOPATRA
A zatem
Chce mnie poniżyć w triumfalnym pochodzie?
DOLABELLA
Taka jest prawda.
Trąby; wchodzą P r o k u l e j u s z, C e z a r, G a l l u s, M e c e n a s i inni ze
świty C e z a r a.
WSZYSCY
Z drogi! Cezar idzie!
CEZAR
Gdzie jest królowa Egiptu?
DOLABELLA
To cesarz,
Pani.
K l e o p a t r a klęka.
CEZAR
Och, powstań! Nie będziesz klękała.
Proszę cię powstań, wstań z kolan, królowo.
KLEOPATRA
Panie, bogowie tego zapragnęli.
Posłuszna będę memu panu, władcy.
CEZAR
Nie miej złych myśli. Rachunek ran, które
Ty nam zadałaś, chociaż jest spisany
Na naszej skórze, w pamięci zostanie
Jako przypadku dzieło.
136
KLEOPATRA
Władco świata,
Nie umiem swego udziału w tej wojnie
Tak wytłumaczyć, by siebie wybielić.
Przyznaję jednak, że nie jestem wolna
Od skaz odwiecznie mej płci przypisanych.
CEZAR
Wiedz, Kleopatro, że twą winę będę
Raczej pomniejszał, niż przeceniał. Jeśli
Ulegniesz naszym łagodnym warunkom,
To wiele zyskasz; jeśli jednak zechcesz
W ślad Antoniusza podążyć  na przekór
Mej dobrej woli  to siebie pogrążysz,
A na swe dzieci sprowadzisz nieszczęście,
Którego mogą uniknąć, gdy zechcesz.
Teraz odchodzę.
KLEOPATRA
Możesz pójść, gdzie zechcesz 
Teraz świat cały do ciebie należy.
My zaś  trofea twojego zwycięstwa 
Tam zostaniemy, gdzie tego zapragniesz.
Podaje mu dokument.
Proszę, mój panie...
CEZAR
Wszystkie twoje sprawy
Będziemy z tobą wszechstronnie omawiać.
KLEOPATRA
Oto jest wykaz pieniędzy, klejnotów
I sreber, jakie posiadam  dokładny.
Nawet najmniejsze drobiazgi zawiera.
Gdzie jest Seleukus?
SELEUKUS
Do twych usług, pani.
KLEOPATRA
To jest mój skarbnik, pozwól, by przemówił;
Pod groz
bą kary niechaj on poświadczy,
%7łe nic cennego sobie nie ukryłam.
Mów, Seleukusie.
SELEUKUS
Prędzej dałbym sobie
Zszyć usta, niz
li miałbym przeczyć faktom
Pod groz
bą kary.
137
KLEOPATRA
A cóż ja ukryłam?
SELEUKUS
Wystarczy tego by kupić to wszystko,
Co jest w wykazie.
CEZAR
Nie rumień się, pani.
Pochwalam mądrość zapobiegliwości.
KLEOPATRA
Widzisz, Cezarze, jaką służbę dzisiaj
Mają królowie?! No sam tylko popatrz.
Moi służący będą teraz twymi,
Przy zmiennym losie może być odwrotnie.
Jawna niewdzięczność tego Seleukusa
W szał mnie wprowadza. O, ty niewolniku,
Ufać ci można jak sprzedajnej dziwce.
Co, chyłkiem zmykasz? Nie uciekniesz, wierzaj.
Wydrę ci oczy, choćby miały skrzydła.
Ty, niewolniku, ty bezduszny łotrze,
Psie! Ty nędzniku!
CEZAR
Dostojna królowo,
Bardzo cię proszę...
KLEOPATRA
Co za wstyd hańbiący,
Wielki Cezarze, kiedy mnie zaszczycasz
Swoim przybyciem, gdy swoją wielkością
Honor mnie małej czynisz  ten mój sługa
Powiększa jeszcze listę upokorzeń
O swą złośliwość. Powiedzmy, Cezarze,
%7łe jakiś drobiazg sobie zatrzymałam,
Coś kobiecego, drobiazg bez znaczenia,
Rzecz mało cenną, ot, prezencik, którym
Witam przyjaciół; powiedzmy, że nawet
Rzecz bardziej cenną ukryłam dla Liwii
Albo Oktawii, by tym ich przychylność
Sobie zaskarbić  czy muszę w ten sposób
Zostać zdradzona przez swego sługusa?
To mnie dotknęło bardziej niż porażka.
(do S e l e u k u s a) Odejdz
stąd, proszę, inaczej rozpalisz
Pod popiołami mej zgasłej fortuny,
Mojej wściekłości znowu żywe ognie.
Okaż mi litość, jeśliś jest mężczyzną.
CEZAR
Wyjdz
, Seleukusie.
S e l e u k u s wychodzi.
138
KLEOPATRA
Jest rzeczą wiadomą,
%7łe nas, najwyższych, łatwo się oskarża
O grzechy drugich. Kiedy upadamy,
To winy innych, popełnione w naszym
Imieniu, zaraz nam się przypisuje.
Z tego powodu należy nam współczuć.
CEZAR
Ani tych rzeczy, które są w wykazie,
Ani tych innych, które zatrzymałaś,
Nie chcę uważać za swój łup wojenny.
Zatrzymaj wszystko i jak chcesz dysponuj;
Pamiętaj, Cezar nie jest kupcem, żeby
Kłócić się z tobą o cenę przedmiotów,
Które kupiłaś sobie u handlarzy.
Pociesz się, proszę. I nie myśl przypadkiem,
%7łe jesteś więz
niem. Tak, droga królowo,
Zamierzam z tobą postąpić, jak sama [ Pobierz całość w formacie PDF ]